ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

• [expand title="Σε ποιες ηλικίες αφορά το AP?"]
Παρ’όλο που η θεωρία του AP έχει τις ρίζες του σε έρευνες που μελετούν τη βρεφική και νηπιακή ηλικία, δεν περιορίζεται μόνο σε αυτές. Σύγχρονες έρευνες πάνω στο τύπο συναισθηματικού δεσμού των ενηλίκων δείχνουν ότι είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της ανάπτυξης με μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, ακόμα και στην ενήλικη ζωή. Παιδιά όλων των ηλικιών, και σχολικής και εφηβικής ηλικίας, μπορούν να ευεργετηθούν αν μεγαλώσουν με τις αρχές του AP και οι γονείς τους φροντίζουν τη δημιουργία και εξέλιξη ενός ασφαλούς συναισθηματικού δεσμού μαζί τους. Στο σύνολό της η θεωρία και πρακτική του AP αφορά όλη μας τη ζωή. Άλλωστε και οι γονείς μεγαλώνουν μέσα από τα παιδιά τους και πάντα θα είναι τα παιδιά των δικών τους γονιών.[/expand]

 

• [expand title="Το AP αφορά μόνο τις μαμάδες και τη σχέση τους με τα παιδιά τους?"]
Οι πρώτες έρευνες πάνω στο Attachment αφορούσαν τον πρωταρχικό δεσμό μεταξύ της μητέρας και του βρέφους. Οι σύγχρονες όμως έρευνες δεν περιορίζονται στη σχέση αυτή, αλλά και σε οποιαδήποτε σχέση του παιδιού (βρέφους/νηπίου/σχολικής ηλικίας παιδιού/εφήβου/ενήλικα) με πρόσωπα που έχουν αναλάβει τη φροντίδα του, όπως είναι η μητέρα, ο πατέρας, παππούς, γιαγιά ή και babysitter και παιδαγωγός.[/expand]

 

• [expand title="Πώς μπορώ να γίνω επαγγελματίας συνεργάτης της APH?"]
Οι επαγγελματίες συνεργάτες της APH είναι επαγγελματίες που ασχολούνται με τη φροντίδα του παιδιού και του γονέα, αλλά και της μεταξύ τους σχέσης, όπως ψυχολόγοι, σύμβουλοι, ψυχίατροι, εκπαιδευτικοί, παιδαγωγοί, μαιευτήρες/γυναικολόγοι, μαίες, babysitters, παιδίατροι, κτλ. Λειτουργούν ανεξάρτητα σαν εξωτερικοί συνεργάτες, ο καθένας από το δικό του χώρο.
  Εάν ενδιαφέρεστε να εγγραφείτε ως επαγγελματίες συνεργάτες, χρειάζεται να ακολουθήσετε τη διαδικασία εγγραφής, που σημαίνει ότι χρειάζεται να αποστείλετε ηλεκτρονικά το βιογραφικό σας στο info@aphellas.gr.Τα κριτήρια συνεργασίας είναι:
  – Υποστήριξη των αρχών και πρακτικών του Attachment Parenting
  – Πτυχίο
  – Μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών
  – Έναρξη επαγγέλματος
  – Επαγγελματική στέγη
  – Συμμετοχή σε επαγγελματικό σύλλογο
  – Επαγγελματική εμπειρία/προυπηρεσίαΑφού αποστείλετε την αίτησή σας, η APH θα επικοινωνήσει μαζί σας για να ορίσετε ημερομηνία για συνέντευξη. Για άτομα που διαμένουν εκτός Αθηνών η συνέντευξη μπορεί να γίνει και τηλεφωνικά ή μέσω skype.
  Οι επαγγελματίες συνεργάτες της APH απολαμβάνουν ειδικά προνόμια, όπως προώθηση της επαγγελματικής τους δραστηριότητας μέσω του website της APH, χρήση του λογότυπου της APH σε επαγγελματικές κάρτες και επαγγελματικά τους website, συνδρομή στο έργο της APH μέσω συγγραφής άρθρων και διοργάνωσης εκπαιδευτικών σεμιναρίων, εγγραφή στο newsletter και έκπτωση σε όλα τα εκπαιδευτικά προγράμματα.
  Ο κάθε ενδιαφερόμενος, αφού επιλεγεί από την APH για συνεργάτης πληρώνει μία ετήσια συνδρομή κάθε χρόνο.[/expand]

 

• [expand title="Υπάρχει η δυνατότητα να γίνει ένα σεμινάριο Θετικής Διαπαιδαγώγησης για τους γονείς του σχολείου μας, στο χώρο του σχολείου?"]
Ναι. Χρειάζεται πρώτα να επικοινωνήσετε με την APH για να συν-διοργανώσουμε ένα τέτοιο σεμινάριο, ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες σας και στις ηλικίες των παιδιών του σχολείου σας.[/expand]

 

• [expand title="Ενδιαφέρομαι να εκπαιδεύσουμε την κοπέλα που προσέχει τα παιδιά μας στο Attachment Parenting. Πώς ακριβώς γίνεται αυτή η εκπαίδευση?"]
Τυπικά, και μετά από επικοινωνία σας με την APH, κάνουμε μία συνάντηση με τους γονείς, ώστε να σχεδιάσουμε το πρόγραμμα της εκπαίδευσης πάνω στις δικές σας ανάγκες και προσδοκίες. Στη συνάντηση αυτή σας ρωτάμε για τα παιδιά σας, τις προσωπικότητες και ιδιοσυγκρασίες τους, το πρόγραμμά τους, συζητάμε για τις δικές σας ανάγκες, το τί θα θέλατε να μάθει η κοπέλα, τι αξίες πρεσβεύετε και θέλετε να της μεταδώσετε, ώστε και εκείνη να μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στο ρόλο της. Στη συνέχεια λαμβάνει χώρα η εκπαίδευση και τέλος και εφόσον το επιθυμείτε μπορεί να γίνει μία αξιολόγηση, βάσει της εκπαίδευσης και να λάβετε γνώση αυτής.[/expand]

 

• [expand title="Το πρόγραμμα της εκπαίδευσης της babysitter απευθύνεται μόνο σε γονείς?"]
Όχι. Το πρόγραμμα αυτό απευθύνεται τόσο σε γονείς που επιθυμούν να εκπαιδεύσουν τον άνθρωπο που φροντίζει τα παιδιά τους, όσο και σε babysitters/παιδαγωγούς που επιθυμούν να επιμορφωθούν στη φιλοσοφία και τις πρακτικές του Attachment Parenting και της Θετικής Διαπαιδαγώγησης.[/expand]

 

• [expand title="Υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν οι συνεδρίες ή/και τα σεμινάρια στα Αγγλικά?"]
Ναι, υπάρχει αυτή η δυνατότητα, μετά από σχετική συνεννόηση με την APH.[/expand]

 

• [expand title="Ατομικές συνεδρίες μπορώ να κάνω μόνο με θέματα που αφορούν το γονεϊκό ρόλο?"]
Φυσικά και όχι. Οι ατομικές συνεδρίες απευθύνονται σε όλους όσους επιθυμούν να διερευνήσουν θέματα που τους απασχολούν, με στόχο την προσωπική εξέλιξη και ανάπτυξη, είτε είναι γονείς, είτε όχι.[/expand]

 

• [expand title="Μπορώ να φέρω τον έφηβο γιο μου σε ατομικές συνεδρίες, παρ’όλο που δεν το θέλει?"]
Η συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία λειτουργεί μόνο και εφ’όσον το άτομο την επιλέξει και άρα νιώθει έτοιμος/-η για τη θεραπευτική πορεία. Την ευθύνη των ανήλικων παιδιών την έχουν τυπικά οι γονείς, όμως κανένας γονέας δεν μπορεί να επιβάλλει στο παιδί του κάτι που το ίδιο δεν επιθυμεί. Αν μη τί άλλο, δε θα είναι αποτελεσματικό. Αν και εφόσον πιστεύετε ότι χρειάζεται το παιδί σας τη βοήθεια κάποιου ειδικού, καλό είναι να το συζητήσετε μαζί του, να το ρωτήσετε αν θα επιθυμούσε κάποιου τέτοιου είδους βοήθεια και να του εξηγήσετε τί ακριβώς θα σήμαινε αυτό και πώς μπορεί να βοηθηθεί μέσα από τέτοιου είδους διαδικασία. Φυσικά, είναι πάντα προτιμότερο, αντί να πιέσετε ένα παιδί να κάνει Συμβουλευτική ή Ψυχοθεραπεία, να αναλάβετε εσείς τη δική σας ευθύνη και να το βοηθήσετε μέσα από τη δική σας θεραπευτική πορεία. Σε κάθε περίπτωση μπορείτε να το συζητήσετε με κάποιον ειδικό.[/expand]

 

• [expand title="Πώς μπορώ να βοηθηθώ από μία ομάδα γονέων?"]
Μία ομάδα γονέων συναντάται και συζητάει θέματα που αφορούν το γονεϊκό ρόλο του κάθε συμμετέχοντα και τις σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα στην κάθε οικογένεια. Οι γονείς έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν προβληματισμούς τους, να συζητήσουν και να μάθουν νέους τρόπους επίλυσης των θεμάτων που τους απασχολούν, αλλά και δεξιότητες επικοινωνίας. Οι ομάδες αυτές λειτουργούν υποστηρικτικά προς τους γονείς.[/expand]

 

• [expand title="Πόσες συνεδρίες χρειάζεται να παρακολουθήσω?"]
Ο αριθμός των ατομικών συνεδριών που χρειάζεται να παρακολουθήσετε εξαρτάται από το αρχικό σας αίτημα και από το κατά πόσο είστε διατεθειμένος-η να εμβαθύνετε. Συνήθως προτείνουμε 10 αρχικές συνεδρίες, και στη συνέχεια εφ’όσον το επιθυμείτε μπορείτε να συνεχίσετε ανοίγοντας και άλλα θέματα που μπορεί να έχουν προκύψει ή εμβαθύνοντας στο αρχικό αίτημά σας.[/expand]

 

• [expand title="Οι πρακτικές του AP δεν αναπτύσσουν μία σχέση εξάρτησης του παιδιού από τους γονείς? Το παιδί πρέπει να είναι συνέχεια κολλημένο πάνω στους γονείς?"]
Τα νεογέννητα είναι απόλυτα εξαρτημένα από τους ενήλικες για την επιβίωσή τους. Το AP υποστηρίζει τις πρακτικές εκείνες που με ευαισθησία οι φροντιστές του παιδιού ανταποκρίνονται στις ανάγκες του, για να βοηθήσουν την ανάπτυξή του τόσο σε σωματικό επίπεδο, όσο και σε συναισθηματικό και νοητικό. Το παιδί τότε εσωτερικεύει μία αίσθηση ασφάλειας που το βοηθά να εξερευνά το περιβάλλον του και να αρχίσει να αυτονομείται σιγά σιγά. Τα παιδιά ΑΡΧΙΖΟΥΝ να αυτονομούνται γύρω στα δύο έτη της ζωής τους, μέχρι να θεωρήσουμε ότι έχουν γίνει αυτόνομοι ενήλικες. Σε διαφορετικά στάδια της ανάπτυξής τους τα παιδιά βιώνουν άγχος αποχωρισμού από τους γονείς, κάτι το οποίο είναι απόλυτα φυσιολογικό. Το παιδί δεν «πρέπει» να είναι συνέχεια κολλημένο πάνω στους γονείς, αλλά κατά κανόνα όλα τα παιδιά χρειάζονται και αναζητούν τη κοντινότητα στη σχέση τους με τους γονείς τους και αν οι γονείς ανταποκρίνονται στην ανάγκη αυτή των παιδιών τα βοηθουν σταδιακά να αυτονομηθούν όταν τα ίδια δείξουν σημάδια ετοιμότητας. Τα χάδια, οι αγκαλιές, τα φιλιά, οι μάρσιποι αγκαλιάς, το βρεφικό μασάζ, όλα είναι «τεχνικές» που συστήνονται για να αισθανθούν τα παιδιά την αγάπη, ζεστασιά, ασφάλεια που αναζητούν και χρειάζονται για την ανάπτυξή τους σε όλα τα επίπεδα.[/expand]

 

• [expand title="Δεν είναι υπερβολικό να θηλάζει ένα παιδί 4 χρονών? Μέχρι ποια ηλικία είναι φυσιολογικό να θηλάζει ένα παιδί?"]
Η φύση επιτρέπει το μητρικό θηλασμό για όσο καιρό υπάρχει ζήτηση από το παιδί. Παγκοσμίως, ο μητρικός θηλασμός συστήνεται για τουλάχιστον δώδεκα μήνες εώς και το δεύτερο έτος της ζωής του παιδιού ή και παραπάνω, εφόσον είναι κοινά επιθυμητός και από το παιδί και από τη μητέρα. Ο μητρικός θηλασμός έχει πολλά πλεονεκτήματα, τόσο για το παιδί, όσο και για τη μητέρα. Ο αποθηλασμός του κάθε παιδιού καλό είναι να γίνεται σταδιακά, στο ρυθμό του παιδιού  και όταν το παιδί δείξει σημάδια ετοιμότητας. Ο θηλασμός δεν γίνεται μόνο για τις διατροφικές ανάγκες του παιδιού, αλλά και γιατί το παιδί μπορεί να έχει ανάγκη τη ζεστασιά της μητέρας του, την παρηγοριά της, την ασφάλειά της, το νανούρισμά της και άλλα.[/expand]

 

• [expand title="Με το να ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες του παιδιού δεν το κάνουμε “κακομαθημένο”?"]
Το AP πρεσβεύει τη θέση ότι όταν οι πρωταρχικοί φροντιστές του παιδιού ανταποκρίνονται στις ανάγκες του το παιδί εσωτερικεύει μία αίσθηση ασφάλειας, που του επιτρέπει να εξερευνήσει το περιβάλλον του και να συνδέεται με εμπιστοσύνη με τους σημαντικούς άλλους. Όλα τα παιδιά, από νεογέννητα διεκδικούν σθεναρά αυτό που έχουν ανάγκη, είτε είναι φαγητό, είτε αγκαλιά, παιχνίδι, επαφή ή οτιδήποτε άλλο. Ανταποκρινόμενοι στις ανάγκες του του μαθαίνουμε ότι το ακούμε, το καταλαβαίνουμε και είμαστε εκεί για αυτό. Αυτό του δίνει μία αίσθηση ασφάλειας και ελευθερία έκφρασης των αναγκών του. Φυσικά, οι γονείς μπορούν να θέτουν τα προσωπικά τους όρια και το παιδί σιγα σιγά μαθαίνει να αυτορρυθμίζεται και να αυτο-οριοθετείται. Κάτι το οποίο δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά σταδιακά και καθώς το παιδί μεγαλώνει και νιώθει συνδεδεμένο με τους οικείους του. Το AP δεν είναι ταυτόσημο με τον παιδοκεντρισμό, όπου το παιδί κάνει ό, τι θέλει. Οι γονείς που ακολουθούν τη φιλοσοφία του AP με πολλή αγάπη, ευαισθησία στις ανάγκες του κάθε παιδιού, συνδεόμενοι με αυτό μπορούν και προστατεύουν το παιδί από καταστάσεις και συνθήκες που δεν είναι ευνοϊκές για αυτό και την ανάπτυξή του. Για τους υποστηρικτές του AP δεν υπάρχουν «κακομαθημένα» παιδιά. Η οποιαδήποτε «ταμπέλα» για το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του κάθε παιδιού καλό είναι να αποφεύγεται. Κάθε παιδί είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο, με τη δική του ιδιοσυγκρασία, με τις δικές του ανάγκες και καλό είναι να είμαστε ανοιχτοί και πρόθυμοι στο να τις ακούσουμε. Τα παιδιά έχουν πολλά να μας πούνε, τόσο με τα λόγια, όσο και με τη συμπεριφορά τους. Κάποιες φορές, υπάρχουν γονείς που φοβούνται ότι θα «κακομάθουν» τα παιδιά τους, για παράδειγμα αν τα κρατάνε αγκαλιά. Αν ένα παιδί αισθάνεται ότι δεν καλύπτονται οι ανάγκες του, το αποτέλεσμα είναι ή να κλαίει περισσότερο για να εισακουστεί ή να παραιτηθεί της προσπάθειας και να αποσυρθεί. Αυτό το παιδί μπορεί να συσσωρεύσει θυμό και να γίνει επιθετικό ή να μάθει να παραιτείται των αναγκών του, αφού κανείς δεν ανταποκρίνεται σε αυτές. Μεγαλώνοντας μπορεί να γίνει επιθετικό ή να έχει αντικοινωνική συμπεριφορά, να μην εμπιστεύεται τους άλλους και κατά συνέπεια να μην μπορεί να κάνει υγιείς σχέσεις. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να φροντίζουμε τη σχέση μας με τα παιδιά το νωρίτερο δυνατό. Επιπλέον, αν αισθάνεστε ότι χρειάζεστε βοήθεια μπορείτε να απευθυνθείτε είτε σε μία ομάδα υποστήριξης γονέων APH είτε σε κάποιον ειδικό επαγγελματία συνεργάτη.[/expand]

 

• [expand title="Αν εγώ δεν μεγάλωσα με τις αρχές του AP από τους δικούς μου γονείς μπορώ να υποστηρίξω αυτή τη φιλοσοφία σα γονιός με το δικό μου παιδί?"]
Η οικογένεια είναι το πρώτο σύστημα μέσα στο οποίο γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε και διαμορφώνουμε την προσωπικότητά μας. Από την οικογένειά μας ξεκινάμε. Αν ξεκινήσουμε το ταξίδι της ζωής μας μέσα σε ένα υγιές περιβάλλον, με αγάπη, ασφάλεια, τρυφερότητα, στοργή, ενσυναίσθηση, αποδοχή τότε έχουμε περισσότερες πιθανότητες να εσωτερικεύσουμε αυτές τις ποιότητες και να γίνουμε και εμείς γονείς που θα παρέχουμε στα παιδιά μας αυτές τις εμπειρίες. Ακόμα και να μην έχουμε μεγαλώσει όμως μέσα σε τέτοιες συνθήκες, ο εγκέφαλός μας είναι τόσο πλαστικός και προσαρμοστικός που μας δίνεται η δυνατότητα να αλλάξουμε τους νευροσυσχετισμούς μας υπό κατάλληλες συνθήκες κι έτσι πάντα έχουμε την ευκαιρία για αλλαγή. Έτσι λοιπόν, μπορεί να μην μεγαλώσατε με τις αρχές του AP, αλλά να διαισθάνεστε ότι αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο επιθυμείτε εσείς να μεγαλώσετε τα παιδιά σας. Ιδανικά, κάθε γενιά γονέων τα κάνει λίγο καλύτερα τα πράγματα. Παρ’όλ’αυτά είναι εξαιρετικά σημαντικό ο κάθε γονέας να γνωρίζει τις δικές του παιδικές εμπειρίες και πως τον έχουν επηρεάσει στο δικό του γονεϊκό στυλ. Ακόμα πιο σημαντικό είναι να θεραπεύσει τα δικά του παιδικά τραύματα, για να είναι σε θέση να μεγαλώσει τα δικά του παιδιά απελευθερωμένος από τα δικά του προβλήματα, ώστε να μην μεταφέρονται αυτά από γενιά σε γενιά. Τα δικά μας παιδιά συνήθως μας φέρνουν αντιμέτωπους με δικά μας άλυτα ζητήματα, δίνοντάς μας έτσι την ευκαιρία να τα διερευνήσουμε και τελικά να λύσουμε, βοηθώντας και τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας. Η APH μας δίνει την ευκαιρία προσωπικής αυτογνωσίας και ανάπτυξης μέσα από τα προγράμματα συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας, αλλά και εκπαίδευση πάνω στη θεωρία και πρακτική του AP, ώστε να γίνετε ένας ευσυνείδητος γονέας και να αποκτήσετε δεξιότητες απαραίτητες για τη φροντίδα και διαπαιδαγώγηση του παιδιού σας. Αν κάνετε μία συνειδητή προσπάθεια για να είστε ανοιχτοί σε νέες πληροφορίες και να αλλάξετε, τότε έχετε τη δυνατότητα να μεγαλώσετε το παιδί σας διαφορετικά απ’ό,τι μεγαλώσατε εσείς οι ίδιοι από τους δικούς σας γονείς.[/expand]

 

• [expand title="Το παιδί μου δεν το θήλασα. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορώ να ακολουθήσω τη φιλοσοφία του AP?"]
Για διάφορους λόγους μία μητέρα μπορεί να μην θηλάσει. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει τη φιλοσοφία του AP. Ούτε σημαίνει ότι μία μητέρα που θηλάζει είναι καλύτερη από αυτή που δεν θηλάζει. Ο θηλασμός είναι απλά ένας από τους πολλούς ενδεδειγμένους τρόπους που προωθούν το συναισθηματικό δεσμό μητέρας-παιδιού. Το ίδιο όμως μπορεί να επιτευχθεί ταΐζοντας το μωρό και με μπουκάλι. Μία μητέρα προσφέρει πολλά περισσότερα από απλώς γάλα στο βρέφος της κρατώντας το στην αγκαλιά της. Είναι σημαντικό η μητέρα και το παιδί να έχουν φυσική επαφή, βλεμματική επαφή και το παιδί να ταΐζεται όχι βάσει προγράμματος, αλλά βάσει των αναγκών του και των επιθυμιών του. Είναι καλό να φροντίσετε η ώρα του ταΐσματος να είναι μία ώρα αφιερωμένη στο παιδί σας και τη σχέση σας. Να υπάρχει ησυχία για να μπορέσετε να αφιερωθείτε στο παιδί σας. Όλα αυτά λειτουργούν υπερ της ανάπτυξης του συναισθηματικού δεσμού μητέρας-παιδιού.[/expand]

 

• [expand title="Σα μαμά ακολουθώ τη φιλοσοφία του AP. Ο σύζυγός μου όμως δεν έχει ιδέα και δε συμφωνεί, πιστεύει ότι θα κάνω το παιδί «κακομαθημένο». Τί μπορώ να κάνω?"]
Όσο πιο ενημερωμένη είστε για την προσέγγιση που ακολουθείτε σαν γονέας, τόσο καλύτερα μπορείτε και να την υποστηρίξετε. Χρειάζεται να γνωρίζετε για ποιους λόγους επιλέξατε αυτή την προσέγγιση και ποιοι είναι οι στόχοι σας σε σχέση με τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού σας και οι αξίες που θέλετε να του μεταδώσετε. Καλό είναι με ηρεμία και καλές προθέσεις να συζητήσετε με το σύζυγό σας και να του επικοινωνήσετε τις ανάγκες σας, τους στόχους σας και τις αξίες σας, αλλά με πολλή κατανόηση να ακούσετε και τους δικούς του στόχους, ανάγκες, αξίες και από κοινού να επιλέξετε ποια προσέγγιση ταιριάζει καλύτερα στην οικογένειά σας. Μπορείτε να του προτείνετε διάφορα σχετικά βιβλία/άρθρα που υποστηρίζουν τις θέσεις σας ή ακόμα και να συζητήσετε και με άλλους γονείς, πιθανώς σε κάποια ομάδα υποστήριξης γονέων της APH. Αν νιώθετε ότι διαφέρετε σημαντικά στις απόψεις σας και αυτό είναι μία μεγάλη πηγή άγχους και εκνευρισμού για εσάς και την οικογένειά σας, θα μπορούσατε να επωφεληθείτε από προγράμματα συμβουλευτικής ζεύγους, ώστε να διερευνήσετε τα θέματα στη μεταξύ σας σχέση και να αποκτήσετε δεξιότητες επίλυσης συγκρούσεων.[/expand]

 

• [expand title="Πολύ συχνά ακούω από το οικείο (και μη) περιβάλλον άσχημες κριτικές για το πώς μεγαλώνω το παιδί μου. Πώς μπορώ να ανταποκρίνομαι σε τέτοιου είδους κριτικές?"]
Η κριτική που προέρχεται ειδικά από ανθρώπους του οικείου περιβάλλοντός μας συχνά μας επηρεάζει, μας αγχώνει και μας κάνει να αισθανόμαστε εύθραυστοι. Χρειάζεται όμως να έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, στη σχέση μας με το παιδί μας και στο γονεϊκό στυλ που έχουμε επιλέξει να υπηρετήσουμε. Χρειάζεται να θυμόμαστε πόσο σημαντικό μας είναι να μεγαλώνουμε ένα παιδί με αγάπη, ενσυναίσθηση, συνέπεια, ώστε να το βοηθήσουμε να εσωτερικεύσει μία αίσθηση ασφάλειας και να μεγαλώσει να γίνει ένας ασφαλής ενήλικας, αυτόνομος, συμπονετικός, υπεύθυνος, με αυτοπεποίθηση και τελικά ευτυχισμένος. Δεν είναι απαραίτητο να καταλαβαίνουν όλοι την προσέγγιση που έχουμε επιλέξει. Αν νιώθουμε ότι περιβαλλόμαστε από ανθρώπους που έχουν κατανόηση και είναι ανοιχτοί στο διαφορετικό, μπορούμε να τους μιλήσουμε για την προσέγγισή μας και το AP και να τους εξηγήσουμε για ποιο λόγο κάνουμε το κάθε τι. Αν όχι μπορούμε πολύ απλά και ευγενικά να πούμε ότι αυτή η προσέγγιση λειτουργεί καλά για μας και την οικογένειά μας.[/expand]

 

• [expand title="Ποια είναι η θέση της AP Hellas για τη χρήση των «ρηλάξ», παρκοκρέββατων, περπατούρας, κ.α?"]
Όλος αυτός ο βρεφικός εξοπλισμός μπορεί να είναι βοηθητικός κάποιες φορές για το γονέα, αλλά δεν βοηθουν την εγκεφαλική και ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού, όπως και τη σχέση του με τους φροντιστές του. Ένα βρέφος έχει ανάγκη τη κοντινότητα με τους γονείς του, τη στενή επαφή μαζί τους και τη διαδραστική επικοινωνία μαζί τους. Αυτός ο εξοπλισμός λοιπόν, δεν βοηθάει καθώς δεν προσφέρει ερεθίσματα για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του βρέφους και επιπλέον το κρατάει μακριά από τη φροντίδα και επικοινωνία με τους γονείς και άλλους. Είναι σαφώς προτιμότερο να έχετε το μωρό σας σε ένα μάρσιπο αγκαλιάς και να κάνετε τις δουλειές σας, παρά σε κάποιο «ρηλάξ» ή «πάρκο». Δεν απαγορεύεται η χρήση τους, αλλά δεν συνίσταται κιόλας. Καλό είναι να αποφεύγετε την κατάχρησή τους.[/expand]

 

• [expand title="Ποια είναι η θέση της AP Hellas για τον εμβολιασμό των παιδιών?"]
Η AP-Hellas δεν παίρνει θέση σε τέτοια αντικρουόμενα θέματα. Είναι ευθύνη του κάθε γονιού να ενημερώνεται και να παίρνει μία συνειδητή απόφαση, λαμβάνοντας υπόψη του και τα υπερ και τα κατά.[/expand]

 

• [expand title="Το ζευγάρι δεν αποξενώνεται αν συγκοιμάται με το/τα παιδιά του?"]
Η σχέση του ζευγαριού σαφώς αλλάζει ήδη από τη στιγμή της γέννησης του παιδιού. Προτεραιότητα αποτελεί πλέον το παιδί και οι ανάγκες του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να παραμελείται η προσωπική σχέση του ζευγαριού. Οι νέοι γονείς χρειάζεται να αποδεχτούν την αλλαγή αυτή στη ζωή τους και σταδιακά να προσπαθήσουν να προσαρμόσουν ανάλογα και τις δικές τους ανάγκες. Αυτή είναι μία μεταβατική περίοδος στη νέα οικογενειακή ζωή που δεν πρέπει να τους φοβίζει ή να τους αγχώνει, συμβαίνει στη πλειοψηφία των ζευγαριών, τελικά όμως όλοι οι γονείς προσαρμόζονται στους νέους ρυθμούς και διαμορφώνουν ανάλογα τη μεταξύ τους προσωπική σχέση. Χρειάζεται βέβαια να μην εγκαταλείψουν την προσπάθεια να ανανεώνουν τη σχέση τους, εξασφαλίζοντας προσωπικό χρόνο για να βρίσκουν ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και οικογενειακή ζωή. Με καλή θέληση, οι γονείς μπορούν να γίνουν δημιουργικοί και στην προσωπική τους σχέση, ώστε να μη βλέπουν σαν εμπόδιο στη σχέση τους και αποξένωση τη συν-κοίμηση με τα παιδιά.[/expand]

 

• [expand title="Μέχρι ποια ηλικία είναι φυσιολογικό το παιδί να κοιμάται με τους γονείς του?"]
Τα περισσότερα παιδιά γυρνάνε στο δικό τους κρεββάτι μέχρι την ηλικία των πέντε. Αυτή η μετάβαση καλό είναι να γίνεται σταδιακά και σε σημάδια ετοιμότητας του παιδιού. Επίσης καλό είναι οι γονείς να εντοπίσουν για ποιο λόγο τα παιδιά χρειάζονται να κοιμούνται μαζί τους, ώστε να φροντίσουν και με άλλους τρόπους την ανάγκη που εκφράζει το παιδί. Πολλές φορές και για διάφορους λόγους τα παιδιά αναπτύσσουν φόβους, που δεν μπορούν να τους διαχειριστούν μόνα τους και χρειάζεται η ευαίσθητη φροντίδα των γονέων. Σε κάθε περίπτωση, τα παιδιά φεύγουν από το κρεββάτι των γονέων, όταν αυτά αισθάνονται έτοιμα και ασφαλή.[/expand]

 

• [expand title="Πώς θα μάθω «καλούς τρόπους» στο παιδί μου?"]
Ο καλύτερος τρόπος να μάθει ένα παιδί «καλούς τρόπους» είναι μέσα από το παράδειγμά σας.[/expand]

 

• [expand title="Με το σύζυγο ακολουθούμε τις αρχές του AP. Όταν όμως χρειάζεται να αφήσουμε τα παιδιά μας στους γονείς μας ή στο σχολείο εκείνοι συμπεριφέρονται διαφορετικά στα παιδιά μας με αποτέλεσμα να θυμώνω. Τί μπορούμε να κάνουμε?"]
Καλό είναι όταν εμπιστευόμαστε άλλους ανθρώπους για τη φροντίδα των παιδιών μας να είμαστε ενήμεροι για τη δική τους προσέγγιση και να σκεφτούμε καλά για το εαν εξακολουθούμε να θέλουμε να τους εμπιστευτούμε τα παιδιά μας. Ακόμα και αν έχουν διαφορετικούς τρόπους από τους δικούς μας, μπορούμε να συζητήσουμε μαζί τους για το πώς έχουμε επιλέξει εμείς να τα μεγαλώσουμε, τί μεθόδους και πρακτικές ακολουθούμε και γιατί. Μπορούμε ευγενικά να τους ζητήσουμε να κάνουν ή να μην κάνουν κάτι που θέλουμε, αλλά και πάλι δε σημαίνει ότι θα το ακολουθήσουν. Μπορούμε να είμαστε ανοιχτοί στο διαφορετικό, με γνώμονα πάντα την καλή σωματική, συναισθηματική και νοητική υγεία των παιδιών μας. Αν κάποια συμπεριφορά κρίνουμε ότι είναι κακοποιητική για το παιδί μας χρειάζεται να ψάξουμε εναλλακτικές και να απομακρύνουμε το παιδί μας από τέτοιους ανθρώπους. Σε καταστάσεις που δεν είναι κακοποιητικές, αλλά διαφορετικές, χρειάζεται να είμαστε εφοδιασμένοι με πολλή υπομονή, επιμονή και διαλλακτικότητα, να συζητάμε πολύ και ανοιχτά τα θέματα που μας αφορούν και είναι για το καλό των παιδιών.[/expand]

 

• [expand title="Μία φίλη μου πρότεινε ένα βιβλίο για εκπαίδευση ύπνου. Τί υποστηρίζει σχετικά το AP?"]
Το AP ενθαρρύνει τους γονείς να δίνουν σημασία στις ανάγκες του παιδιού και στα σήματα ετοιμότητάς του για οποιαδήποτε δράση και να ανταποκρίνονται σε αυτά. Για παράδειγμα, ένα παιδί που ξυπνάει το βράδυ μπορεί να πεινάει, να ζεσταίνεται ή να κρυώνει, να πονάει, να φοβάται, να περνάει φάση ραγδαίας ανάπτυξης ή και οτιδήποτε άλλο. Κατά το AP ο γονέας χρειάζεται να είναι συντονισμένος μαζί με το παιδί για να μπορεί να κατανοήσει τί συμβαίνει στο παιδί και να ανταποκριθεί αναλόγως. Οι διάφορες εκπαιδεύσεις που κυκλοφορούν (ύπνου πχ) θεωρούμε ότι είναι σκληρές και δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες του παιδιού, αλλά στην ευκολία του γονέα. Το παιδί μαθαίνει να κοιμάται για παράδειγμα, αλλά ταυτόχρονα μαθαίνει ότι οι γονείς του δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες του κι έτσι δεν νιώθει συναισθηματικά ασφαλές. Αυτές οι πρακτικές δεν δίνουν σημασία στις ανάγκες και στην ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού και απομακρύνουν και αποστασιοποιούν  συναισθηματικά το γονέα από το παιδί. Οπότε σε καμία περίπτωση δεν είμαστε υπέρ, αντιθέτως τέτοιου είδους πρακτικές αποθαρρύνονται.[/expand]